Een wandeling in dit stukje Watermaal (-Bosvoorde) betekent een tocht langs feeërieke villa’s, een surrealistisch station – vraag het maar aan de schilder Paul Delvaux- en een Romaanse kerktoren met  grafstenen van opperjachtmeesters uit lang vervlogen tijden.

Een treinhalte in 1866 (en een echt station in 1884) en een tramhalte in 1910 schudden het landelijke Watermaal-Bosvoorde door elkaar. Rijkere Brusselaars lieten er een buitenverblijf neerzetten of verhuisden naar de gezonde dorpslucht.   De tram is intussen vervangen door een bus, het station ging in 1984 dicht. Maar de trein stopt nog altijd, af en toe.  En sommige villa’s met art nouveau allures  blijven schitteren tussen het groen.