Dit schreven de deelnemers tijdens onze laatste wandeling rond het surrealisme in Brussel als ‘cadavre exquis’:
In de rode spiegel
borrelt de bittere lamp.
Door de kleine toegangspoort
groeit een verroeste vreemdeling.
Op het vreselijk socialistenplein
hangt een zonderlinge koord.
Het overweldigend tapijt
loopt naar de groeiende piramide.
